Gone

Stars

Δεν ακούω τίποτα παρά τις ανάσες μου

χαμένο ρυθμό απέκτησαν κοφτό σα μαχαίρι

Η φιγούρα σου χάνεται μες το πλήθος του κόσμου

λες να είναι πολλοί απ’ αυτούς σαν και μας;

Το χέρι μου στέκεται ακόμα σε έκταση

τα χείλη μου έξω, το στόμα δεν κλείνουν

τα βλέφαρα δεν βαραίνουν τα γεμάτα προσήλωση μάτια μου

όλα μαζί ενάντια στους νόμους της φύσης

Antwerpen (2013)

Leave a comment